ฉากคัทตั่งต่าง

คนน้องที่กำลังตามหากลิ่นน้ำปรุงจากตัวคนพี่เลยไม่ได้สนใจที่จะดูหนังต่อไป ดาร์เลเน่ไม่เคยคิดสนใจน้ำปรุง จนเมื่อมันมาอยู่บนตัวของปรัชญา กลิ่นของมันทำให้รู้สึกอารมณ์ดี แถมบวกกับกลิ่นของพี่ปรัชญ์ ดาร์เลเน่รู้สึกตกหลุมรักในกลิ่นไทยๆแบบนี้เหลือเกิน "ชอบกลิ่นนี้เหรอ" "อือ อยากดมอีก"ดาร์เลเน่เงยหน้าขึ้นไปตอบรับคำถาม "งั้นไว้พี่ปรัชญ์ให้แม่ต้มให้แล้วเดี๋ยวส่งปณ.มาให้นะ เอากี่ขวดดี" "ไม่เอาไม่ต้องลำบากแม่หรอก เน่อยากได้กลิ่นมันจากตัวพี่ปรัชญ์มากกว่า" ปรัชญาไม่รู้ว่าตัวเองลามกเกินไปหรือเป็นเพราะดาร์เลเน่ที่ทำหน้ายั่วกันอยู่บนตัวของเขากันแน่ แต่ตอนนี้มันส่งผลถึงอารมณ์ที่กำลังก่อตัวที่เป้ากางเกง กางเกงยีนส์ของปรัชญาไม่ใช่ผ้าดีเนื้อหนาอะไรขนาดนั้น ยังไงคนที่นอนทับอยู่ก็ต้องรู้สึก ร่างสูงตัดสินใจรวบตัวคนเด็กกว่าเอาไว้ก่อนจะพาดันตัวให้ลุกขึ้นนั่งดีๆ เพราะว่ามันอันตราย แบบนี้อันตรายเกินไป ดาร์เลเน่จะไม่ปลอดภัยหากปรัชญายังมีอารมณ์อยู่แบบนี้ "น้องเน่ครับ"ปรัชญาเรียก "เป็นแฟนกันแล้วก็จริง แต่พี่ปรัชญ์ก็ไม่ได้หวังอะไรเกินเลย เข้าใจที

เซย์กิขยับตัวเข้ามาใกล้กับนิ่มที่กำลังนั่งก้มหน้างุดอยู่บนเตียง ร่างสูงไม่คิดจะปฏิเสธสิ่งที่นิ่มกำลังหยิบยื่นให้ ใครจะมองว่าเซย์กิฉวยโอกาส ชายหนุ่มก็ไม่แคร์ เพราะทั้งเขาและนิ่มต่างก็เต็มใจกันทั้งคู่ เสื้อยืดตัวเก่าของนิ่มถูกเซย์กิรุกล้ำและเลิกมันขึ้นไป คนน่ารักที่ไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังมีท่าทางน่ารักขนาดไหนได้แต่ขยับเงอะงะตามการชักจูงของผู้มีประสบการณ์ "อยากให้ผมทำแบบไหนดีครับ"เซย์กิถามคำถามลามก ซึ่งนิ่มไม่รู้ว่าจะต้องตอบคำถามนี้อย่างไร คนตัวสูงยกยิ้มนิดๆก่อนจะอุ้มนิ่มขึ้นมาบนตัก เริ่มเล้าโลมคนตัวเล็กไปพร้อมกับคอยสังเกตอาการไปด้วย ดูเหมือนว่าจะพยายามกลั้นเสียงอึกอักในลำคอของตัวเอง ร่างกายที่แสนบริสุทธิ์นี้ไม่เป็นงานอะไรเลยแม้แต่น้อย ค่ำคืนที่ตัวเองเมามายแล้วตกเป็นของเขา นิ่มจะจำอะไรได้บ้างหรือเปล่า "เซย์กิ.."นิ่มก้มหน้าไม่กล้าที่จะมองสบตา เขาโน้มลงไปพิงกับไหล่หนาของชายหนุ่มชาวญี่ปุ่น "ชอบเซย์กินะ.."คำสารภาพพึมพำออกมาเบาๆ แม้แต่ . . . "ฮ่ะ ..อั่ก อ๊ะ"นิ่มพยายามกลั้นเสียงครางตัวเองเอาไว้ในตอนที่เซย์กิกำลังขยับเข้าออกในตัว แรง

เด็กน้อยเชื้อสายจีนที่แสนซื่อกำลังรอรับบทลงโทษจากบุคคลที่ถือศักดิ์ว่าเป็นพี่ชาย แต่แท้จริงแล้ว ระหว่างโจโฉและหวังฟางน่ะมากกว่านั้น เพราะทั้งคู่นั้นมีใจให้กัน แม้ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจะพยายามหลบเลี่ยง แต่ก็ไม่สามารถเก็บซ่อนไว้เป็นความลับได้ นั่นจึงทำให้ความสัมพันธ์ที่มากกว่าพี่น้องแต่ไม่ใช่คนรักเกิดขึ้น ทุกๆวัน ราวกับว่ามีกันและกันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว โจโฉจับคนน้องให้เงยหน้ามองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะออกคำสั่งให้หลับตาลง พร้อมกับแรงกดเบาๆที่แก้มนุ่มทำให้คนที่ถูกสั่งให้หลับตาลืมตาขึ้นมา โจโฉทำหน้าดุทำให้หวังฟางต้องหลับตาต่อ ก่อนจะรอสัมผัสต่อไปด้วยความตื่นเต้น "ไม่ชอบน้ำตาของลื้อเลย" "ใจอั๊วมันกระตุกแปลกๆ.." "อั๊วห่วงนะ" คำพูดที่ทำเอาเขินจนบิดได้เหมือนเกลียวโปเต้ทำให้แก้มใสที่มีร่องรอยน้ำตามีสีแดงจางๆขึ้น โจโฉเห็นอย่างนั้นจึงกดหอมแก้มนิ่มอีกที จับคนน้องที่กำลังยืนนิ่งพร้อมหลับตาให้นั่งลงก่อนจะดันราบไปกับความยาวของโซฟาในห้องรับแขก "เฮีย..." "เงียบเลย ห้ามพูด"เมื่อได้ยินคำสั่งดังนั้นแล้วจึงรีบปิดปากฉับทันที พอทุกอย่างสงบลง เสื้

23.02 น.      ในห้องยังคงเปิดไฟสว่าง ฮิคาริที่ได้บอกกับสามีว่าตัวเองนั้นเป็นของขวัญวันเกิดอีกชิ้นกำลังใช้มือเลื่อนปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกทีละเม็ด เผยผิวใสที่ขึ้นสีแดงระเรื่อจากการดื่มแอลกอฮอล์ ผิวใสๆนั้นขึ้นสีแดงไปทั่วทั้งตัว ใบหน้าหวานและแก้มกลมๆก็ด้วย อาชาใช้มือดันหลังของฮิคาริเอาไว้กันหงายหลังไปกระแทกกับพื้น คงเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ทำให้ฮิคาริมีความกล้ามากขึ้น "อึ่ก.."อาชากลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอของตัวเอง ภาพของคนบนตักที่แหวกสาบเสื้อของตัวเองออกมันทำให้เขาเก็บความรู้สึกไม่ได้เลย ฮิคาริที่เป็นฝ่ายเสนอทำเรื่องอย่างว่านั้นโคตรเอ็กซ์จนใจของอาชาจะหลุด "ขอแกะของขวัญหน่อยนะ"อาชายื่นมือไปดึงเสื้อเชิ้ตสีอ่อนของฮิคาริออกช้าๆ สายตาคมมองอย่างแทะโลมเรือนร่างของคนบนตัก ริมฝีปากกดประทับจูบลงที่ไหล่มนเบาๆแต่ก็เกิดเสียงดังจุ๊บออกมาให้ได้ยิน กลิ่นกายที่เป็นกลิ่นของฮิคาริสำหรับอาชาแล้วมันหอมเกินกว่าจะทนไหว ปลายจมูกกดซุกไซ้ซอกคอขาวอย่างเต็มที่ ทั้งฟัดทั้งจูบทั้งหอมจนฮิคาริมือสั่นเพราะตื่นเต้นกับสัมผัสไปหมด มือเล็กขยุ้มเสื้อเชิ้ตของคนเป็นสามีด้วยเ

     ลีโอค่อยๆใช้มือของตัวเองดันให้แฟนหนุ่มนอนลงบนเตียงหลังกว้าง ในใจเผลอคิดไปว่าเจ้าดอกไม้ของเขาแก่นเสียไม่มีเพราะว่าเพิ่งจะลงจากเครื่องบินเหยียบแผ่นดินไทยได้ไม่ถึงสามชั่วโมงก็ดันมาทำอะไรแบบนี้ อยากจะตีคนขี้งอนที่ไม่ยอมพักผ่อน เหมือนทำร้ายตัวเองชัดๆเลยเจ้าดอกไม้      รสชาติจูบของดอกไม้ยังคงหวานราวกับเกสรดอกไม้ที่มีน้ำหวานล่อแมลงตัวผู้ ลีโอจูบดูดริมฝีปากของดอกไม้เบาๆพร้อมกับสอดแทรกลิ้นเข้าไปหยอกล้อในโพรงปากนุ่มนิ่ม ปากของดอกไม้สีแดงช้ำขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อถูกลีโอบดจูบปาก ตอนแรกที่ดูดแค่เบาๆก็เปลี่ยนเป็นดูดรุนแรงมากขึ้น ดอกไม้คนเอาแต่ใจชอบให้ลีโอจูบปากแรงๆแบบนี้ที่สุด “อื้อ.. ลีโอ อะ จูบเก่งจัง”ดอกไม้แกล้งครางหวานรับรสจูบ มือเรียวลูบไล้ไปตามร่างกายคนที่คร่อมตนเอาไว้ก่อนจะเอื้อมไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์ที่ลีโอสวมใส่ อวัยวะเพศของอีกฝ่ายมันแข็งขืนเต็มที่แล้ว ไม่ได้ทักทายกันนานเลยตรงนี้ ของลีโอขนาดใหญ่เต็มมือแถมยังร้อนสุดๆจนดอกไม้อยากจะใช้ลิ้นชิมไปทั่วแท่งเอ็น “เราอยากอมอะ” “ไม่ได้ครับ มันสกปรกนะ”ลีโอตอบกลับคนดื้อทันที ดอกไม้ไม่สนใจคำตอบเริ่มสอดมือเข้าไปในกางเกงชั้นในของแฟนหนุ่ม “นะ อย

"หลับตาครับ..เด็กดี" แค่คำพูดธรรมดานั่นแต่ไม่รู้ทำไมฮิคาริถึงได้เชื่อฟังราวกับมันเป็นคำสั่ง ไม่ต้องมีอุปกรณ์มาช่วยปิดตา ไม่ต้องมีความรุนแรง แค่เสียง เสียงของร่างสูงเท่านั้นที่พูดบอก เปลือกตาสีไข่มุกก็พร้อมจะปิดลง เมื่อมองไม่เห็นอะไรเลยสักอย่างประสาทสัมผัสส่วนที่เหลือนั้นย่อมทำงานได้รวดเร็วกว่าปกติ คนญี่ปุ่นจับเสื้อของสามีเอาไว้แน่น รับรู้ได้ถึงการขยับตัวมาคร่อมบดบังเรือนร่างของฮิคาริเอาไว้ ฮิคาริหัวใจเต้นตุบตับเมื่อสนามจริงมาถึง เรียวลิ้นร้อนๆค่อยๆแตะลงบนเนินอกของเธอแผ่วเบา ลากไล้จนมาถึงเม็ดทับทิมของฮิคาริ ยามที่ตวัดสัมผัสดูดดุนหยอกล้อ ฮิคาริอดทนเก็บความเสียวซ่านที่ก่อตัวเอาไว้ไม่ไหว การทำกับอีกคนมันรู้สึกดีกว่าตอนที่ช่วยตัวเองเยอะหลายขุม ตื่นเต้นจนจะไม่ไหวอยู่แล้ว ลิ้นร้อนร้ายกาจ ฮิคาริไม่เคยรู้ว่าคุณสามีช่ำชองเรื่องรักมากแค่ไหน แต่ลีลาและท่าทางตอนนี้เธอร้อนรุ่มไปหมดทั้งตัว อยากให้คุณอาชาทำเธอมากกว่านี้อีก "..อ่ะห์ อ-อืออ" ยอดอกทั้งสองข้างเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลายของสามี ฮิคาริหอบหายใจลึกเผลอเกร็งจนหน้าท้องขึ้นลายกล้ามเนื้อเลขสิบเอ็ดบางๆ นิ้วเรียวของสามีทำง